Είναι κάποιοι άνθρωποι, ξένοι, μα τόσο οικείοι! Η φωνή τους, η όψη τους...Λες, καμιά φορά: "Ας τους έβλεπα, έστω για λίγο, ας τους άκουγα να τραγουδάνε...".
Είναι κάποια τραγούδια τόσο δικά σου, τόσο δικά μου! Οι στίχοι τους, οι μελωδίες τους, όλα τους, σου μιλάνε...Λες, καμιά φορά: "Σ' ευχαριστώ Θεέ μου που έφερες τον Νίκο τον Ξυλούρη στον κόσμο αυτό"!
Είναι από εκείνους για τους οποίους έχω αναρωτηθεί πολλές φορές: Υπάρχει αλήθεια άνθρωπος, που δεν ανατριχιάζει στο άκουσμα αυτής της φωνής? Που δεν συνταράζεται και απλά προσπερνά?... ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ ξανά!
Σε χαιρετώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνταποδίδω τον χαιρετισμό και
Διαγραφήσε καλημερίζω!!!
Είναι κάποιοι άνθρωποι, ξένοι, μα τόσο οικείοι! Η φωνή τους, η όψη τους...Λες, καμιά φορά: "Ας τους έβλεπα, έστω για λίγο, ας τους άκουγα να τραγουδάνε...".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κάποια τραγούδια τόσο δικά σου, τόσο δικά μου! Οι στίχοι τους, οι μελωδίες τους, όλα τους, σου μιλάνε...Λες, καμιά φορά: "Σ' ευχαριστώ Θεέ μου που έφερες τον Νίκο τον Ξυλούρη στον κόσμο αυτό"!
Τα είπες τόσο οικεία και όμορφα!πραγματικά σ'ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΤην καλημέρα μου!!!
Είναι από εκείνους για τους οποίους έχω αναρωτηθεί πολλές φορές:
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει αλήθεια άνθρωπος, που δεν ανατριχιάζει στο άκουσμα αυτής της φωνής? Που δεν συνταράζεται και απλά προσπερνά?...
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ ξανά!
έλα μου ντε??????!!!!!!
Διαγραφήσε ξαναφιλώ Συριανάκι μου!!!