Να θυμάσαι πως....
Τίποτε δεν είναι στάνταρ και δεδομένο.
Από όσα βλέπεις,ακούς ή διαβάζεις πάντα να αφήνεις μέσα σου ένα κομμάτι ελεύθερο για τη δική σου γνώμη και τα δικά σου πιστεύω.
Γιατί η ελευθερία της ψυχής και της σκέψης μας είναι το παν.

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Η χαρμολύπη της ζωής...


Πραγματικά μέσα στα μέσα μαζικής μεταφοράς μπορείς να ζήσεις απίστευτες καταστάσεις....!
Θα ξεκινήσω με τα καλά πρώτα...στη διαδρομή του λεωφορείου προς το κέντρο και ενώ μόλις έχω ανοίξει το βιβλίο μου(κλασσικά),σε μία στάση ανεβαίνει μία παρέα αγοριών ντυμένοι οι 2 από αυτούς γυναίκες(λόγω της ημέρας!).Γεμάτοι  παιχνιδιάρικη διάθεση λοιπόν αρχίζουν να πειράζουν τους πάντες συμπεριλαμβανόμενου και του οδηγού φυσικά...χαχαχαα!!!Δεν μπορώ να σας περιγράψω το γέλιο που ρίξαμε ειδικά εμείς που καθόμασταν πίσω μαζί τους και το τι πειράγματα ειπώθηκαν...ο ένας μάλιστα έκανε τη γάτα και κάθε φορά που το βλέμμα μου συναντούσε το δικό του μου νιαούριζε!!!!Ειλικρινά μέχρι να φτάσουμε στο κέντρο δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω...εγώ και όλη η γαλαρία μαζί...!
 Μετά που συναντηθήκαμε άλλες 2 φορές στο κέντρο της πόλης τυχαία εκεί να δείτε!Άκουγα την "γατούλα" να φωνάζει όλο χαρά "ουυυυ τα κορίτσια του λεωφορείου νιάου!" χαχαχαχαχαα!!!
 Και τώρα πάμε στην επιστροφή...
Το λεωφορείο και πάλι ασφυκτικά γεμάτο αλλά χωρίς καθόλου γέλια αυτή τη φορά....
Αφού έχουμε πιάσει πάλι θέση γαλαρίας ξαφνικά επικρατεί μια σύγχυση...τα κεφάλια των περισσοτέρων στραμμένα προς το μέσω του λεωφορείου.Η αλήθεια είναι πως επειδή είχε πολύ κόσμο δεν μπορούσαμε οι πίσω να διακρίνουμε το τι συνέβαινε και ρωτώντας μας περιέγραψαν οι μπροστινοί την κατάσταση..."ένα παιδάκι είναι μάλλον μαστουρομένο ή μεθυσμένο και δεν μπορεί να σταθεί..."Καμία κίνηση από κανέναν...όλοι απλοί θεατές λες και περίμεναν να δουν από περιέργεια και μόνο αν θα πέσει τελικά ή όχι...Κάποια στιγμή λοιπόν σηκώνομαι να δω τι ακριβώς συμβαίνει...τρόμαξα!βλέπω ένα παλικάρι ήταν δεν ήταν 17 χρονών να έχει πανιάσει κυριολεκτικά και να έχουν μελανιάσει τα χείλη του...και εκεί αυθόρμητα φώναξα "ρε παιδιά ένα ασθενοφόρο,κάποιος ας σηκωθεί να καθίσει δεν τον βλέπετε πως έχει ασπρίσει και είναι έτοιμος να σωριαστεί;έλεος!!!!!Καμία απόκριση από κανέναν...ύστερα από ούτε 2 λεπτά και μετά από μεγάλη προσπάθεια κατεβαίνει στην επόμενη στάση...και το δρομολόγιο μας συνεχίζεται κανονικά...όλοι γυρνούν στην κουβέντα,στα γέλια και κάποιοι άλλοι στον χλευασμό ως προς το παιδί...δεν το παίζω ευαίσθητη η πονόψυχη αλλά αρνούμαι το να βλέπω ένα νέο παιδί σε αυτά τα χάλια και να αδιαφορώ....τώρα μπορεί να μου κάνεις και ΄συ την ίδια ερώτηση με την διπλανή μου."και τι θέλεις να κάνουμε δηλαδή;θα τον πήγαινες εσύ στο νοσοκομείο;αναλαμβάνεις τέτοια ευθύνη να μπλεχτείς;".Θα σας πω το ίδιο που απάντησα και σ' εκείνη.Δεν ξέρω αν θα τον πήγαινα η ίδια στο νοσοκομείο,αλλά τουλάχιστον θα σηκωνόμουν να καθίσει και θα έλεγα στον οδηγό να καλέσει ένα ασθενοφόρο...με λίγα λόγια θα ήθελα να κάνω ότι περνούσε από το χέρι μου για να τον βοηθήσω όσο μπορούσα....
Δεν θέλω να αναλύσω περισσότερο το θέμα γιατί ήδη χαλάστηκα πολύ μιας και το γέλιο μου βγήκε τελικά ξινό...απλά θα πω πως λυπάμαι για την τραγική αδιαφορία μας...
και πέρα από κάθε κριτική διάθεση πως αυτή είναι και η ζωή...εναλλαγές από χαρές και λύπες...
Εύχομαι πρώτα από όλα να είναι καλά το παλικάρι και επίσης η πρώτη παρέα που μας πρόσφερε τόσο όμορφες στιγμές γέλιου να πέρασε όμορφα σήμερα...

10 σχόλια:

  1. Πραγματικά συμβαίνουν απίστευτα πράγματα μέσα στα αστικά....είναι δύσκολες τέτοιες καταστάσεις κι εγώ δεν ξέρω τι θα έκανα σε μια τέτοια περίπτωση!! Η αλήθεια είναι πως η ευαισθησία έχει χαθεί στις μέρες μας!
    Καλό ξημέρωμα :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τι να πω Ωραιοζήλη μου...πραγματικά λυπάμαι πολύ όταν βρίσκομαι μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις....καλό ξημέρωμα και σε 'σένα καλή μου:)

      Διαγραφή
  2. Ε παραείπιε ο νεαρός μου φαίνεται. Σε τέτοια περιστατικά εντός αστικού η ευθύνη είναι του οδηγού. Επίσης δεν χρειάζεται συνοδός για το νοσοκομείο, μόνο ένα ασθενοφόρο. Ο οδηγός μέσω του ασύρματου θα μπορούσε να ξέρει και τις εφημερίες. Πες μας όμως και για το κέντρο, τι παίχτηκε γιορτάρα μέρα σήμερις. Πήγες βόλτα και δεν μας κάνεις ανταπόκριση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανδρομέδα μου γλυκιά πέρα από τον οδηγό που έχει την ευθύνη της οδήγησης όλοι εμείς οι υπόλοιποι τι στην ευχή κάνουμε?που είναι η ανθρωπιά μας;τελος πάντων...
      Βασικά κατέβηκα για μία σημαντική δουλειά,αλλά στο φεύγα έκανα και την μικρή βόλτα μου δεν μπορώ να πω!Ένα σου λέω ΠΑΝΙΚΟΣ!Κόσμος πολύς όλο γέλια και χαρές!Μασκαράδες κάθε είδους!Σε όλα τα στενάκια να παίζει μουσική και φυσικά τα καλύτερα ήταν όταν έπαιζαν τα χάλκινα Live!!!!εκεί να δεις ομορφιά!!!!!όλοι μια παρέα στο χορό!!!

      Διαγραφή
    2. Ναι βέβαια, απλά αναφέρομαι στον οδηγό γιατι ξέρω από δικό μου άνθρωπο που εργάζεται στον ΟΑΣΘ πώς οι οδηγοί είναι εκπαιδευμένοι για τέτοια περιστατικά και τα έχουν πλέον πολύ συστηματοποιημένα όλα. Αχ έχω χάσει πολλές Τσικνοπέμπτες τα τελευταία χρόνια. Γεροί να μαστε, του χρόνου!

      Διαγραφή
    3. Καλά έκανες τότε και τα έγραψες και ενημέρωσες και εμάς:)
      Δεν πειράζει μάτια μου,καλά να είμαστε και το γλεντάμε του χρόνου με το καλό:)

      Διαγραφή
  3. καλημερα Αμυ μου!
    καταλαβαινω απολυτα πως αισθανθηκες.
    απο τη χαρα στη λυπη οντως.
    δεν υπαρχουν ανθρωποι πλεον...
    η μαλλον υπαρχουν αλλα δεν το δειχνουν.

    να εισαι καλα! φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι...είναι και φοβόμαστε να δείξουμε την ανθρωπιά μας ώρες ώρες...τι να πω...καλησπέρα καλή μου Κική

      Διαγραφή
  4. Αυτό τον "φόβο" των ανθρώπων να δείχνουν την ανθρωπιά τους, δεν μπορώ να τον καταλάβω... Τι θα πει "να μπλεχτείς;" Καλώντας ένα ασθενοφόρο που μπορεί να σώσει τη ζωή ενός ανθρώπου, πώς μπλέκεσαι; Το παιδί μπορεί να ήταν ασθενής, ποιος μπορούσε να το ξέρει; Βάζουμε ετικέτες πολύ εύκολα πια στους ανθρώπους γύρω μας...
    Όσο συμβαίνει στους άλλους, είναι καλά. Αν συνέβαινε σ΄εμάς όμως, θα θέλαμε να "μπλεχτεί" ο κόσμος όλος για χάρη μας... σωστά;
    Τα είπα και ξεθύμανα!! Μπράβο σου που κινήθηκες έτσι. Καλό σου βράδυ, Άμυ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την ίδια απορία έχω και εγώ πραγματικά και όσο κι αν ψάχνω να βρω μιαν απάντηση δεν μπορώ!!!
      Καλά εκανες και τα είπες Έλλη μου!Μαζί σου!!!!!!!!

      Διαγραφή

Γράφουμε ελληνικά :)