-«Η αγάπη!»είπε ψιθυριστά η Ιβάνη.«Μια σιγανή βροχή που τραγουδάει πάνω στη λαμαρίνα,αυτό πρέπει να 'ναι η αγάπη.Το πάθος.Το πάθος σεληνιάζεται μάτια μου.Αφηνιάζει σαν το μουλάρι κι αρχίζει το ποδοβολητό.Ουαί και τρισαλίμονο σ' όποιον βρεθεί στο πέρασμα του!Δεν έχει έλεος το πάθος,δεν έχει σταματημό...»
Αλκυόνη Παπαδάκη ~ Οι κάργιες
Για την Μυγδαλιά και το Φεγγάρι...περισσότερες πληροφορίες προσεχώς...
Όμορφο ξημέρωμα...
Όμορφο ξημέρωμα...
καλημερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ ιδιαιτερο αποσπασμα!
φιλακια πολλα!
Καλημέρα Εκφρασούλα μου!
ΔιαγραφήΦιλάκιααα :)
Η αγάπη είναι το υπέρτατο συναίσθημα... εκεί που ο εγωισμός πεθαίνει... το εγώ δεν υπάρχει και υπάρχει μόνο το εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πάθος είναι έντονο και καταστροφικό... Σε συμπαρασύρει μαζί του...
Σοφάκι δεν νομίζω πως έχω να να προσθέσω κάτι...τα είπες όλα!
ΔιαγραφήΚαλημέρα!
Η Αλκυόνη δεν παίζεται... ο τρόπος που γράφει είναι φοβερός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέλεξες ωραίο απόσπασμα! Και συμφωνώ μ΄αυτό το "ουαί και τρισαλίμονο"... όντως το πάθος δεν έχει έλεος.
Καλό απόγευμα!
Καλησπέρα Έλλη μου,να είσαι καλά :)
ΔιαγραφήΌμορφο απόγευμα και σε 'σένα εύχομαι!