Να θυμάσαι πως....
Τίποτε δεν είναι στάνταρ και δεδομένο.
Από όσα βλέπεις,ακούς ή διαβάζεις πάντα να αφήνεις μέσα σου ένα κομμάτι ελεύθερο για τη δική σου γνώμη και τα δικά σου πιστεύω.
Γιατί η ελευθερία της ψυχής και της σκέψης μας είναι το παν.

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Κι αυτό το τραγούδι δεν φτάνει!

Ομίχλη στη ματιά
γιορτάζω σιωπηλά,
λουλούδια οι καρδιές και διψάνε,
μα όσους αγαπώ
κρατώ φυλαχτό
και πάντα μαζί ξεδιψάμε.

Και το τραγούδι αυτό
δεν είναι αρκετό
αφού όσα λείπουν πονάνε
και φτάνουν νοερά
ευχές και φιλιά
από χείλη που πια δεν μιλάνε.

Μα το τραγούδι αυτό
ίσως να είναι αρκετό
γιατί είναι μ' αγάπη γραμμένο,
κάποιοι έχουν χαθεί,
κάποιους τους πήρε η γη,
μα εγώ στη γιορτή μου τους φέρνω.

                                                                       ΚαΤερίνη.
                                                                      25.11.10




Σαν βλέπω τα βουνά
γαλάζια , μακρινά
η ανάσα που παίρνω δεν φτάνει
και θέλω να σου πω
πόσο σ' αγαπώ
μα κι αυτή η κουβέντα δεν φτάνει.

και μοιάζει η ζωή μου
μικρή, πολύ μικρή
γι' αυτό που νιώθω δεν φτάνει
και το τραγούδι αυτό
δεν είναι αρκετό
μα κι άλλο να ήταν δεν φτάνει.

θα κρύψω το σκοπό
απ' το τραγούδι αυτό
εκεί ψηλά που ούτε ο νους δε θα φτάνει
κι ότι έχω στο μυαλό
ποτέ δε θα στο πω
γιατί ένα τραγούδι δεν φτάνει.

4 σχόλια:

  1. Επιστροφή στις ποιητικές ρίζες έτσι; Καλησπέραααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πες το μου μ'ενα τραγουδι..
    "πες της το μ'ενα γιουκαλιλι"

    καιειναιαρκετοπιστεψεμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράφουμε ελληνικά :)