Καληνύχτα

Βραδιάζει στον κόσμο, τα παράθυρα κλείνουν

ανάβει το φως και το ξένο δωμάτιο γίνεται

ο κόσμος. Τα λίγα βιβλία μου πάνε

κ’ έρχονται τότε, διασχίζουν το χώρο,

σα νάναι πρόσωπα φιλικά που στα χέρια τους

κρατάνε ψωμί, νερό, φρούτα, φάρμακα.

Κ’ ένα απ’ όλα τη νύχτα, ανοιχτό στις σελίδες

που κλείνουν τα μάτια μου, μένει κοντά μου,

στην κουβέρτα μου πάνω – φύλακας άγγελος

που έπεσε μπρούμυτα κι ακούει την καρδιά μου.

Νικηφόρος Βρεττάκος ~ Βραδιάζει