Αν τ'αγαπάς ξανάρχονται...

Βρέχει χιονίζει τα μάρμαρα 

ποτίζει κι η γάτα μαγειρεύει

 κι ο ποντικός χορεύει!!!

αυτό το τραγουδάκι ήρθε στη θύμηση μου με τη σημερινή βροχή και μετά από μία κουβέντα που είχα εχθές με ένα φίλο για ένα πολύ όμορφο παραμύθι που μου έστειλε...το οποίο έχει σαν θέμα την υπέροχη και στενή σχέση αγάπης μεταξύ γιαγιάς και εγγονού...!

ίσως αναρωτηθείτε πως συνδέεται το τραγουδάκι με όλο αυτό...θα σας πω λοιπόν πως είναι σχετικό και μάλιστα πολύ καθότι ήταν ένα από τα τραγούδια που μου έλεγε η αγαπημένη μου γιαγιά όταν ήμουν και εγώ παιδάκι...

Το πανέμορφο κατά τη γνώμη που παραμύθι μπορείτε είτε να το ακούσετε σε αφήγηση(το προτείνω) είτε να το ξεφυλλίσετε πατώντας

εδώ.

Θα ήθελα να αφιερώσω αυτή την ανάρτηση στην αγαπημένη μου γιαγιά,με την ελπίδα πάντα μέσα μου πως κάποτε να ξανάρθει...καθώς επίσης και σε όσους από εσάς αγαπήσατε πολύ τη ζεστή αγκαλιά της δικής γιαγιάς.... 

Τέλος θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θωμά που το μοιράστηκε μαζί μου.

Ένα όμορφο παραμυθένιο απόγευμα σε όλους!

Φυσάει στην Ψυχή!

από μέρες με τριγυρίζει η φωνή του Σωκράτη...

καλησπέρα ή καλημέρα γιατί είναι περίεργη ώρα ακόμη,

και καλή συνέχεια σε ότι κι αν κάνετε...

μην ξεχνάτε να ακούτε την Ψυχή σας...εκείνη ξέρει καλύτερα από τον καθένα!

Υπάρχουν και αυτές οι Στιγμές...

πόνος,θλίψεις,απώλειες,στεναγμοί,αποχωρισμοί,δάκρυα...

καταστάσεις που έχει βιώσει ο καθένας από εμάς...

ίσως αναρωτηθείτε γιατί αναφέρω τόσο στενάχωρες λέξεις...

απλά  θέλω να υπενθυμίσω στον καθένα να μην ξεχνά

πως...

η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει...

*όλα είναι Ζωή...!!!

τις ευχές μου για ένα όμορφο ξημέρωμα σε όλους!!!

Kαλό απόγευμα

με ένα υπέροχο τραγούδι από το πιο αγαπημένο μου χαμόγελο!!!

(από τη χθεσινή συναυλία για τη στήριξη του συλλόγου φίλων παιδιών με προβλήματα όρασης και πρόσθετες αναπηρίες «Αμυμώνη» της Θεσσαλονίκης,στην οποία συμμετείχαν πολλοί ακόμη αξιόλογοι καλλιτέχνες.Μπορείτε να δείτε και άλλα βίντεο στη λίστα που ακολουθεί)

για 'σένα λέω!!!!!

Τόσο απλά...!

όσοι από εσάς έχετε ή είχατε ποτέ στη ζωή σας σκύλο θα κατανοήσετε πολύ πιο εύκολα την ουσία του νοήματος!

Την καλημέρα μου σε όλους:)

Γιατί ένα τέλος

δεν είναι πάντα κακό...καθώς

μπορεί να σημαίνει και μία αναγέννηση...!

με ένα πολύ αγαπημένο animation ευχές για όμορφο ξημέρωμα

σε όλους.

Καλό ταξίδι

σε έναν ακόμη μεγάλο καλλιτέχνη...

Ο Πάκο ντε Λουθία (ισπανικά: Paco de Lucía , 21 Δεκεμβρίου, 1947 — 26 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Ισπανός αριστοτέχνης του φλαμένκο, κιθαρίστας και συνθέτης. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες παγκοσμίως και ως ο καλύτερος κιθαρίστας στο είδος του φλαμένκο. Είχε αξιοσημείωτη δεξιοτεχνία και δύναμη στο δεξί χέρι και μπορούσε να εκτελεί εξαιρετικά γρήγορα και "καθαρά" picados.

πηγή πληροφοριών:https://el.wikipedia.org

Καλημέρα με χρώμα!

Με τόσα πολλά εντυπωσιακά χρώματα στον κόσμο,είναι κρίμα να τα κάνουμε όλα άσπρο και μαύρο.
 Dennis R.Little

         

Soundtrack για

τα μονοπάτια που περιπλανιέται η ψυχή,σε μέρη και σε αισθήματα άπιαστα κι απρόσιτα...

αλλά πάντα με την ελπίδα πως πάντοτε θα μπορεί να αγγίζει έστω και μέσα από τα ταξίδια της φαντασίας...!!!

και ποιος ξέρει...σε μια άλλη διάσταση μπορεί να γίνουν και πραγματικότητα!!!!

Μουσικές καλησπέρες

με μια ιδιαίτερα αγαπημένη φωνή &

ευχές για ένα όμορφο απόγευμα σε όλους!

Καλημέρα και

αν βρίσκεις τη ζωή σου άδεια προσπάθησε απλά να βάλεις κάτι μέσα της!

Σταμάτησε κάθε κριτική

 Όταν επικρίνουμε τον εαυτό μας,συνήθως τον επικρίνουμε

 για τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά.

Πότε θα αντιληφθούμε ότι η επίκριση δεν λειτουργεί;

Ας δοκιμάσουμε λοιπόν μια άλλη τακτική.

Ας αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι τώρα,αυτή τη στιγμή.Οι άνθρωποι που έχουν την τάση να επικρίνουν κάποιους,συχνά επικρίνονται από τους άλλους,επειδή οι ίδιοι έχουν μέσα τους το πρότυπο της επίκρισης.Ό,τι δίνουν παίρνουν.Μπορεί βέβαια να νιώθουν την ανάγκη να είναι πάντα τέλειοι.Αλλά ποιος είναι τέλειος;Έχεις γνωρίσει ποτέ κανέναν τέλειο άνθρωπο;Εγώ δεν έχω.Αν λοιπόν παραπονιέσαι για κάποιον άλλο,στην πραγματικότητα παραπονιέσαι για κάποια πλευρά του εαυτού σου.Ο άλλος είναι μια αντανάκλαση του εαυτού σου.Ότι βλέπεις στους άλλους το βλέπεις και στον εαυτό σου.Πολλές φορές δεν θέλεις να παραδεχθείς κάτι που είσαι.

  Φθείρουμε τον εαυτό μας με το οινόπνευμα,τα ναρκωτικά,τα τσιγάρα,τη λαιμαργία κ.ά.Με όλα αυτά προσπαθούμε να τον τιμωρήσουμε επειδή δεν είναι τέλειος.Τέλειος όμως για ποιον;Σε τίνος τις απαιτήσεις προσπαθούμε ακόμα να ανταποκριθούμε;Αυτό αποφάσισε να το διώξεις.Απλώς να είσαι αυτό που είσαι,και θα διαπιστώσεις ότι είσαι υπέροχος,έτσι ακριβώς όπως είσαι αυτή τη στιγμή.

Απόσπασμα από το βιβλίο: Η δύναμη είναι μέσα σου ~ Louise L. Hay

Καλή εβδομάδα

με υγεία,δύναμη,υπομονή,χαμόγελα και αγάπη σε όλους μας!

το υπέροχο κομμάτι αφιερωμένο στην βροχή που πέφτει έξω και στους μοναδικούς ήχους που μας χαρίζει!

Στα ταξίδια της Ψυχής

μέσα από τα τραγούδια,τις προσευχές και τ'άστρα...

Μουσικά Απογεύματα #3

Καλησπέρα και παρέα με τον καφέ πάμε να "γνωρίσουμε" σήμερα έναν πολύ αγαπημένο συνθέτη σε 'μένα και φαντάζομαι στους περισσότερους από εσάς.Ο λόγος για τον Philip Glass!

Ο Φίλιπ Γκλας (Βαλτιμόρη, 31 Ιανουαρίου 1937) είναι Αμερικανός μουσικός και συνθέτης.
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και γνωστότερους συνθέτες του 20ού αιώνα, καθώς επίσης και ως ο ιδρυτής του κινήματος του μινιμαλισμού στη μουσική, με μεγάλη επίδραση στο χώρο του. Ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του κλασσικιστή, πράγμα που αποδίδει στις κλασσικές σπουδές του στη μουσική.

Ο Γκλας πρωτοήρθε σε επαφή με τη μουσική στο μαγαζί του πατέρα του. Ο Μπεν Γκλας, ο πατέρας του Φίλιπ Γκλας, ήταν ιδιοκτήτης ενός μικρού καταστήματος με την επωνυμία General Radio, στο οποίο πωλούσε μουσικούς δίσκους και επισκεύαζε ραδιόφωνα. Κάθε φορά που κάποιος δίσκος δεν πήγαινε καλά από πλευράς πωλήσεων, ο Μπεν τον έπαιρνε στο σπίτι του, τον άκουγε μαζί με τα τρία παιδιά του, και προσπαθούσε να καταλάβει ποιοί ήταν οι λόγοι για τους οποίους συνέβαινε αυτό. Επηρεασμένος από ένα οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο το μουσικό στοιχείο είχε έντονο ρόλο, ο Γκλας ξεκίνησε να κάνει μαθήματα μουσικής από μικρός. Σε ηλικία 6 ετών έμαθε να παίζει βιολί, και σε ηλικία 8 χρονών ξεκίνησε μαθήματα για φλάουτο.
Αφού παρακολούθησε μαθήματα στο Ινστιτούτο Πίμποντι της Βαλτιμόρης, ο Γκλας γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο σε ηλικία 15 ετών, από όπου και αποφοίτησε με πτυχίο στα μαθηματικά και τη φιλοσοφία. Όταν αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο σε ηλικία 19 ετών, ήταν αποφασισμένος να γίνει συνθέτης. Για το λόγο αυτό μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου και γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών Τζούλιαρντ.

Φοίτησε δίπλα στη Νάντια Μπουλανζέρ

πηγή πληροφοριών:https://el.wikipedia.org/wiki/

Καλό υπόλοιπο

Κυριακής σε όλους!

Ακούω Βλέπω Συλλογίζομαι #4

 Αγαπημένη στήλη εμπνευσμένη από την Ελευθερία του Diary Of A Beauty Addict

Ακούω

τον λατρεμένο μου Νικόλα...

Βλέπω

ένα γκράφιτι που φωνάζει Αγάπη

Συλλογίζομαι

 στίχους από το ίδιο το τραγούδι

"...δεν ξέρει ο κόσμος να ζει,κατέβα να πάμε πεζοί

εκεί που καθένας ζητά να βρει μονοπάτι ξανά..."

Ας θυμηθούμε....

σήμερα Ψυχοσάββατο...μια ημέρα 'αφιερωμένη' στις ψυχές που έφυγαν από αυτόν τον κόσμο...

Ας θυμηθούμε λοιπόν ο καθένας από εμάς τα αγαπημένα του πρόσωπα που πέταξαν για τα ουράνια...και το σημαντικότερο...ας κάνουμε μια προσευχούλα,ας ανάψουμε ένα κεράκι...πράξεις απλές για εμάς αλλά λυτρωτικές για αυτές τις ψυχούλες που πια μόνο από εμάς περιμένουν...

Να με συγχωρείτε αν ο τρόπο που επέλεξα να πω καλημέρα δεν είναι και τόσο ευχάριστος,αλλά δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στη μεγάλη σημασία αυτής της ημέρας....
Καλημέρα λοιπόν και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.

Γιατί Μαζί

είναι καλύτερα...!

Χορεύοντας με τον Πανικό

Σκέψεις
ακαθόριστες
τρέχουν
σε ταχύτητα άπιαστη.

Πίεση
που καλπάζει
με φόρα
προς την
έκρηξη.

Παλμοί
χορεύουν
σ'ένα χορό
εκστατικό..

που δεν αντέχεις
πλέον ν'ακολουθείς..

..κουράστηκες -λες- τα ίδια βήματα..

σ'αυτό
το χορό
της τρέλας..

πια γυρεύεις

βήματα

σε ρυθμούς

Γαλήνης...

Άμυ ~ Χορεύοντας με τον Πανικό

(Μάρτιος '13)

Το συγκεκριμένο "κείμενο" αποτελεί πνευματική μου ιδιοκτησία...απαγορεύεται η αντιγραφή και αναδημοσίευση του.

Ένα λυπημένο αντίο...

Η πρώτη είδηση που διάβασα σήμερα μπαίνοντας στο διαδίκτυο..."έφυγε από τη ζωή ο Σάκης Μπουλάς"....ένας άνθρωπος που μας χάρισε απίστευτες στιγμές γέλιου,μοναδικές ερμηνείες και πολλά άλλα...πραγματικά λυπάμαι πολύ...δεν θέλω να γράψω τίποτε άλλο μόνο να ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου καλό ταξίδι και καλό παράδεισο στην ψυχούλα του...

Καληνύχτα με

την ευχή η νέα μέρα που ξημερώνει να μας βρει με περισσότερη αγάπη,συμπόνια,ανθρωπιά και ευαισθησία...

Η χαρμολύπη της ζωής...

Πραγματικά μέσα στα μέσα μαζικής μεταφοράς μπορείς να ζήσεις απίστευτες καταστάσεις....!
Θα ξεκινήσω με τα καλά πρώτα...στη διαδρομή του λεωφορείου προς το κέντρο και ενώ μόλις έχω ανοίξει το βιβλίο μου(κλασσικά),σε μία στάση ανεβαίνει μία παρέα αγοριών ντυμένοι οι 2 από αυτούς γυναίκες(λόγω της ημέρας!).Γεμάτοι  παιχνιδιάρικη διάθεση λοιπόν αρχίζουν να πειράζουν τους πάντες συμπεριλαμβανόμενου και του οδηγού φυσικά...χαχαχαα!!!Δεν μπορώ να σας περιγράψω το γέλιο που ρίξαμε ειδικά εμείς που καθόμασταν πίσω μαζί τους και το τι πειράγματα ειπώθηκαν...ο ένας μάλιστα έκανε τη γάτα και κάθε φορά που το βλέμμα μου συναντούσε το δικό του μου νιαούριζε!!!!Ειλικρινά μέχρι να φτάσουμε στο κέντρο δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω...εγώ και όλη η γαλαρία μαζί...!
 Μετά που συναντηθήκαμε άλλες 2 φορές στο κέντρο της πόλης τυχαία εκεί να δείτε!Άκουγα την "γατούλα" να φωνάζει όλο χαρά "ουυυυ τα κορίτσια του λεωφορείου νιάου!" χαχαχαχαχαα!!!
 Και τώρα πάμε στην επιστροφή...
Το λεωφορείο και πάλι ασφυκτικά γεμάτο αλλά χωρίς καθόλου γέλια αυτή τη φορά....
Αφού έχουμε πιάσει πάλι θέση γαλαρίας ξαφνικά επικρατεί μια σύγχυση...τα κεφάλια των περισσοτέρων στραμμένα προς το μέσω του λεωφορείου.Η αλήθεια είναι πως επειδή είχε πολύ κόσμο δεν μπορούσαμε οι πίσω να διακρίνουμε το τι συνέβαινε και ρωτώντας μας περιέγραψαν οι μπροστινοί την κατάσταση..."ένα παιδάκι είναι μάλλον μαστουρομένο ή μεθυσμένο και δεν μπορεί να σταθεί..."Καμία κίνηση από κανέναν...όλοι απλοί θεατές λες και περίμεναν να δουν από περιέργεια και μόνο αν θα πέσει τελικά ή όχι...Κάποια στιγμή λοιπόν σηκώνομαι να δω τι ακριβώς συμβαίνει...τρόμαξα!βλέπω ένα παλικάρι ήταν δεν ήταν 17 χρονών να έχει πανιάσει κυριολεκτικά και να έχουν μελανιάσει τα χείλη του...και εκεί αυθόρμητα φώναξα "ρε παιδιά ένα ασθενοφόρο,κάποιος ας σηκωθεί να καθίσει δεν τον βλέπετε πως έχει ασπρίσει και είναι έτοιμος να σωριαστεί;έλεος!!!!!Καμία απόκριση από κανέναν...ύστερα από ούτε 2 λεπτά και μετά από μεγάλη προσπάθεια κατεβαίνει στην επόμενη στάση...και το δρομολόγιο μας συνεχίζεται κανονικά...όλοι γυρνούν στην κουβέντα,στα γέλια και κάποιοι άλλοι στον χλευασμό ως προς το παιδί...δεν το παίζω ευαίσθητη η πονόψυχη αλλά αρνούμαι το να βλέπω ένα νέο παιδί σε αυτά τα χάλια και να αδιαφορώ....τώρα μπορεί να μου κάνεις και ΄συ την ίδια ερώτηση με την διπλανή μου."και τι θέλεις να κάνουμε δηλαδή;θα τον πήγαινες εσύ στο νοσοκομείο;αναλαμβάνεις τέτοια ευθύνη να μπλεχτείς;".Θα σας πω το ίδιο που απάντησα και σ' εκείνη.Δεν ξέρω αν θα τον πήγαινα η ίδια στο νοσοκομείο,αλλά τουλάχιστον θα σηκωνόμουν να καθίσει και θα έλεγα στον οδηγό να καλέσει ένα ασθενοφόρο...με λίγα λόγια θα ήθελα να κάνω ότι περνούσε από το χέρι μου για να τον βοηθήσω όσο μπορούσα....
Δεν θέλω να αναλύσω περισσότερο το θέμα γιατί ήδη χαλάστηκα πολύ μιας και το γέλιο μου βγήκε τελικά ξινό...απλά θα πω πως λυπάμαι για την τραγική αδιαφορία μας...
και πέρα από κάθε κριτική διάθεση πως αυτή είναι και η ζωή...εναλλαγές από χαρές και λύπες...
Εύχομαι πρώτα από όλα να είναι καλά το παλικάρι και επίσης η πρώτη παρέα που μας πρόσφερε τόσο όμορφες στιγμές γέλιου να πέρασε όμορφα σήμερα...

Καλημέρα και

ας αφήσουμε να περάσουν από τη χαραμάδα της ζωής χρώματα,φωνές,όνειρα και ταξίδια όπως λέει και το παρακάτω άκουσμα...

Καλή Τσικνο-Πέμπτη σε όλους είτε το τσικνίσετε είτε όχι...

Νυχτερινή φωνή

Ολοκάθαρη νύχτα. Οι ουράνιοι κύκνοι,

ο ένας πίσω απ’ τον άλλο – δυό δυό,

τρία τρία τ’ αστέρια – αργολάμνουνε

στο νερό.

 Η σιωπή τους

Μοιάζει σα νάναι η δική σου σιωπή.

Την άκουσα με το μέτωπο. Την ακούω με το στήθος.

Την ακούω με τα δάχτυλα. Δεν κάνω λάθος.

 Την φωνή σου την ξέρω.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Αποσπάσματα Ψυχής #2

το δεύτερο μέρος της προσπάθειας μου,να συγκεντρώσω μερικά από τα αγαπημένα μου μου αποσπάσματα....διπλή η χαρά εδώ καθώς περιλαμβάνονται κείμενα και φωτό φίλων...

ένα όμορφο απόγευμα σε όλους εύχομαι...

Υπάρχουν και αυτά τα όνειρα...

..για εκείνα λέω που δεν είναι και τόσο όμορφα...και εκεί είναι που θες να φωνάξεις αυτό που λέει και ο Θανάσης "Ήλιε μου τώρα βγες!"

Καλημέρα όλη μέρα

Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει...

ευχές για ένα όμορφο ξημέρωμα σε όλους...

.....

Σε όλους τους Ακροβάτες

τούτης της ζωής...

Κάπως έτσι...

Είμαστε και από το ρήμα «με βρίσκω»

και από το ρήμα «με χάνω»

σε ένα ουσιαστικό που "γυρίζει".

Γιώργος Ποταμίτης

Καλημέρα όλη μέρα

Στα αμάραντα όνειρα...

Γιατί τα χέρια σου ήταν πάντα πρόθυμα,

θα σε ξανασυναντήσω μες στ' όνειρο...

Τάσος Λειβαδίτης

Θανασάρας....

....αυτό και μόνο τα λέει όλα....

Αποσπάσματα Ψυχής...

Καλημέρα

στην κάθε μέρα της ζωής μας,που πάντα είναι ντυμένη με το φόρεμα της χαρμολύπης...!
Ευχές για μία εβδομάδα με περισσότερη χαρά...κι αν υπάρξουν και στιγμές λύπης...είμαι σίγουρη πως ακόμα κι αυτές κάτι έχουν να μας δώσουν... 

Μουσικά Απογεύματα #2

Μαζί με τον απογευματινό καφέ,λίγα λόγια και ένα υπέροχο κομμάτι από τη Νόρα...

Πληροφορίες

 Η Νόρα Τζόουνς (Norah Jones, πραγματικό όνομα Geetali Norah Jones-Shankar), (γεννημένη στις 30 Μαρτίου 1979) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια και πιανίστρια. Είναι κόρη του Ινδού μουσικού Ραβί Σανκάρ από το δεύτερο γάμο του με την Σού Τζόουνς.
 Η μουσική της Νόρα Τζόουνς χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη μίξη τζαζ, παραδοσιακής φωνητικής ποπ, μπλουζ και κάουντρι. Το 1996 κέρδισε το βραβείο της καλύτερης τζαζ τραγουδίστριας και της καλύτερης σύνθεσης στα φοιτητικά βραβεία του περιοδικού Downbeat. Με το συγκρότημα της, το οποίο εκτός της ιδίας συμμετέχουν οι Τζέσι Χάρις (σύνθεση, κιθάρα), Λη Αλεξάντερ (μπάσο) και Νταν Ρίζερ (ντραμς), υπέγραψαν συνεργασία με την εταιρεία Blue Note Records το 2001. Το πρώτο άλμπουμ της στην εταιρεία με τίτλο "Come Away With Me" κυκλοφόρησε στις αρχές του 2002 με τεράστια εμπορική επιτυχία, πουλώντας περισσότερα από 18 εκατομμύρια αντίτυπα και έγινε πολυπλατινένιο. Η επιτυχία του άλμπουμ ήταν πρωτοφανής συνθήκη για την Blue Note και αυτό το άλμπουμ άλλαξε την μετέπειτα πορεία του ιστορικού τζαζ label. Το 2003 η Τζόουνς συμμετείχε στο γκρουπ Little Willies, ένα σχήμα αφιερωμένο στην μουσική των Χανκ Γουίλιαμς, Γουίλι Νέλσον και Κρις Κριστόφερσον. Το 2004 κυκλοφόρησε το δεύτερο της δίσκο στην Blue Note με τίτλο "Feels Like Home", ένα άλμπουμ που την καθιέρωσε σαν μία από τις σημαντικότερες νέες τραγουδίστριας της παγκόσμιας ποπ σκηνής.

Δισκογραφία

2001 : First Sessions (EP)

2002 : Come Away With Me

2003 : New York City (με τον Peter Malick)

2004 : Feels Like Home

2007 : Not Too Late

2009 : The Fall

2012 : Little Broken Hearts

2013 : Foreverly (με τον Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ)

πηγή πληροφοριών:http://el.wikipedia.

Ακούω Βλέπω Συλλογίζομαι #3

 Αγαπημένη στήλη εμπνευσμένη από την Ελευθερία του Diary Of A Beauty Addict

Ακούω

τον αγαπημένο Sting στο ίσως ωραιότερο κομμάτι του κατά την γνώμη μου...

Βλέπω

ένα υπέροχο μήνυμα γραμμένο σε κάποιο τοίχο...

Συλλογίζομαι

 πόσο εύθραυστοι είμαστε;

η πρώτη μου φράση όταν ξεκίνησα να γράφω...

μια φράση που τελικά συλλογίζομαι πάντα σε κάποιες ιδιαίτερες ψυχο-στιγμές...

Καλή Κυριακή και

να θυμάστε να μην εγκαταλείπετε ποτέ καμία προσπάθεια για κάτι που αξίζει...!
την καλημέρα μου σε όλους!

Στις μνήμες...

Μια προσευχή-ευχή

 για δύναμη και ελπίδα γι αυτές τις ψυχούλες που δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη για να κρατηθούν στη ζωή.Κι άλλη μια για κουράγιο στον αγώνα που δίνουν μαζί τους και οι γονείς τους.
Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου η σημερινή...

αξίζει να προσ-ευχηθούμε για όλους αυτούς δε νομίζετε;

Καλημέρα με ανθρωπιά και συμπόνια λοιπόν...

Και στο φινάλε

ποιος είναι αυτός που μπορεί να ορίσει το φυσιολογικό για την κάθε ψυχή;

την καλησπέρα μου

κι αυτό γιατί το αγαπώ!!!

Μια μέρα σαν όλες τις άλλες...

γιατί κάπως έτσι βλέπω τη σημερινή ημέρα...
Καταρχάς στα πιστεύω μου δεν υπάρχει κανένας Άγιος Βαλεντίνος...οπότε σαφέστατα και δεν τον ασπάζομαι....δεύτερον δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο θα πρέπει να ξεχωρίζουμε μία συγκεκριμένη ημέρα για να λέμε σ' αγαπώ είτε αυτό απευθύνεται στον έρωτα μας,είτε στη μητέρα μας,είτε στον πατέρα μας;με την ίδια λογική θα έπρεπε να υπάρχουν κι άλλες τόσες γιορτές αφιερωμένες στη γιαγιά,τον παππού,τον αδερφό,την αδερφή,τους φίλους κλπ κλπ....
Για να μην αναφερθώ και στους εμπορικούς σκοπούς που εξυπηρετεί η συγκεκριμένη ημέρα...
Για εμένα η κάθε μέρα,η κάθε στιγμή είναι μια ευκαιρία για να πούμε Σ' αγαπώ στους γύρω μας!!!!!

Η ευχή μου λοιπόν είναι να μην ξεχνάμε να λέμε λεκτικά αλλά και έμπρακτα Σ' αγαπώ κάθε μέρα,κάθε στιγμή στους δικούς μας ανθρώπους!!!!!!

Την καλημέρα μου σε όλους!

Ακούστε την Αγάπη κάθε μέρα!!!!!

Εκεί...

Πίσω στ'αυτί σου θα φωλιάσω ένα βράδυ. 

Θα γίνω όλος ένα ψιθύρισμα. 

κιχεμ 

Σκόρπιες λέξεις...

ανάμεσα σε ένα κομμάτι λατρεία για μένα...

*με την ευκαιρία,θέλω να πω ένα ευχαριστώ στον Δημήτρη...ξέρει αυτός το γιατί!

Μια στιγμή...μια σκέψη

Όλοι θέλουμε να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας ενθαρρύνουν,μας επαινούν και μας στηρίζουν.Σκέψου,είσαι εσύ ένας τέτοιος "φίλος" για τους άλλους;

(από το ημερολόγιο συναισθηματικής νοημοσύνης)

Ευχές για μια όμορφη μέρα σε όλους!

να 'χει αγάπη η ψυχή για να πετάει....

όσοι δεν το γνωρίζετε προτείνω να το ακούσετε....πραγματικά αξίζει,όπως επίσης αξίζει ν' αναζητήσετε και άλλα τραγούδια του Δημήτρη γιατί πραγματικά μιλάνε στην ψυχή...

Όμως εγώ θέλω να βρέχει...!

Κ' η βροχή

σαν ένα διάφανο έπεφτε φως' αραιή, απαλή,

σα καλοσύνη σε λουλούδια. Βαθιά στην καρδιά μου

σιγοψιχάλιζε ένα φως σαν στριμμένο μετάξι.

Νικηφόρος Βρεττάκος ~ Τα τρύπια χέρια(απόσπασμα)

Περί Αυθορμητισμού

 Πιστεύω ακόμα πως ο άνθρωπος που είναι γεμάτος αγάπη,είναι αυθόρμητος.Το πράγμα που θα 'θελα να δω πιο πολύ από κάθε τι στον κόσμο είναι να ξαναβρείτε τον αρχικό σας αυθορμητισμό,τον αυθορμητισμό του παιδιού που έλεγε αυτό που σκεφτόταν κι αυτό που αισθανόταν και προσαρμοζόταν εύκολα σ' αυτό που ένιωθαν και σκέφτονταν οι άλλοι.Μας κυβερνάει τόσο πολύ αυτό που μας λένε οι άλλοι ότι πρέπει να είμαστε,που έχουμε ξεχάσει ποιοι είμαστε!

Λέο Μπουσκάλια ~ Να ζεις,ν' αγαπάς και να μαθαίνεις

                                                                              

 photo:http://galeriafotograficafaleroni.blogspot.gr/

                                                                                      

Καλημέρα και μην ξεχνάτε

να χαμογελάτε!

γιατί πέρα από το ότι κάνει καλό σε εσάς είναι και μεταδοτικό!!!!!

κι αν δε με πιστεύετε θα βρείτε αρκετές αποδείξεις στο παρακάτω βίντεο!!!!

Ώρα 12 τη νύχτα

Το χαρτί, στο τραπέζι, το χέρι μου.
Περιμένω. Όπου νάναι, θ’ αρχίσουν να πέφτουν.,
Η ψυχή μου, δεν είναι παρά
ένα σπήλαιο σιωπής, που από πάνω του κρέμονται
 αμέτρητοι
φωτεινοί σταλαχτίτες. Πόσοι αιώνες χρειαστήκαν
για να γίνουν δεν ξέρω – είναι τα ποιήματα
που έχω να γράψω.
 Ξέρω πως όσα
είναι τα κύματα κι όσα τ’ αστέρια
είναι τα ποιήματα που έχω να γράψω.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ακούω Βλέπω Συλλογίζομαι #2

Στήλη εμπνευσμένη από την Ελευθερία του Diary Of Α Beauty Addict που έγινε αγαπημένη συνήθεια!!!

Ακούω

τον αγαπημένο Μάνο...

Βλέπω

ένα παιδί να προχωρά κρατώντας τα όνειρα του...

Συλλογίζομαι

Τα λόγια της Αλκυόνης Παπαδάκη από τη Βαρκάρισσα της χίμαιρας:

"Πλανόδιοι οργανοπαίχτες βάζανε πάντα μουσική,στα όνειρα μας..."

Μην ξεχνάς

πως τίποτε δεν είναι δεδομένο...!!!

Βγες στον ήλιο,περπάτησε,μύρισε τη μέρα,κοίταξε τα ματιά ενός μικρού παιδιού που περνάει από δίπλα σου και άσε να ποτίσουν την ψυχή σου με αγάπη!

Στρέψε το κεφάλι σου ψηλά και πες ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς στην πηγή της Ζωής για όσα έχεις...!!!

Καλημέρα όλη μέρα

με αγάπη και πολλά χαμόγελα!!!!!!

Κοιτώντας τον ουρανό...

Πώς νιώθει άραγε η νύχτα μ' όλα τούτα τ' άστρα στο κορμί της,

ωραία ή σημαδεμένη;

Αργύρης Χιόνης

μάλλον και τα δύο θα απαντούσα εγώ....ίσως τούτα τα σημάδια να 'ναι η ομορφιά της....!!!

ένα όμορφο ξημέρωμα σε όλους εύχομαι...

Σαν παραμύθι...

απλά κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε...

και η μέρα συνεχίζεται με

άκρως ροκ διαθέσεις!!!

Καλημέρα και

 καλή εβδομάδα γεμάτη ζωή!!!!

Σήμερα τιμάται ένας μεγάλος Άγιος της εκκλησίας μας,ο Άγιος Χαράλαμπος,ο οποίος πέρα από τον θαυμαστό του βίο,είναι και βοηθός κατά των λυπηρών σκέψεων!

Με αφορμή λοιπόν τη σημερινή γιορτή εύχομαι όλοι μας να μπορούμε να αντικαθιστούμε πάντα τις λυπηρές σκέψεις με όμορφες!

Χρόνια πολλά σε όσους-ες φέρουν το όνομα του!

Μην ξεχνάμε πως....

Όσα Βουνα κι αν ανεβείτε, 

απ'τις κορφές τους θ’ αγναντεύετε αλλες κορφές, 

ψηλότερες, μιαν αλλη πλάση ξελογιάστρα 

και στην κορφή σα φτάστε την κατάψηλη 

πάλε θα καταλάβετε πως βρίσκεστε 

... σαν πρώτα κάτου απ'όλα τ'άστρα.

Κωστής Παλαμάς ~ "Ο Δωδεκάλογος του γύφτου"

                       Όμορφο ξημέρωμα σε όλους...

Μουσικά Απογεύματα #1

Νέα στήλη...η αγάπη για τη μουσική οδήγησε σε μία έμπνευση της στιγμής...!

Παρέα με τον απογευματινό καφέ λοιπόν,θα περιλαμβάνει ένα αγαπημένο μουσικό άκουσμα και λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη που το συνοδεύει.

Ξεκινάω λοιπόν με τον πολυαγαπημένο μου Θανάση Παπακωνσταντίνου!

Βιογραφία

  Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στον Τύρναβο του Νομού Λάρισας το 1959. Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στο Α.Π.Θ.. Η πρώτη συμμετοχή στη δισκογραφία ήταν με τα τραγούδια Λεγεωνάριος και Μαύρος γάτος στον δίσκο Διαίρεση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (πρόκειται για απλή συνωνυμία). Είναι παντρεμένος, έχει δύο παιδιά, και ζεί στη Λάρισα.

  Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου συνεργάζεται με μερικούς από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς. Στις ηχογραφήσεις, στις παραγωγές και στις συναυλίες του έχουν συμμετάσχει εκτός των άλλων οι Γιάννης Αγγελάκας (φωνή), Σωκράτης Μάλαμας (φωνή), Μάρθα Φριτζήλα (φωνή), Γιώργος Μιχαήλ (φωνή), Γιάννης Χαρούλης (φωνή), Μπάμπης Παπαδόπουλος (κιθάρες), Γιώργος Μπαντούκ Αποστολάκης (κιθάρες, πλήκτρα, φυσαρμόνικα), Αλέξης Αποστολάκης (τύμπανα), Δημήτρης Μπασλάμ (κοντραμπάσσο), Δημήτρης Μυστακίδης (κιθάρα, λαούτο, τζουράς), Φώτης Σιώτας (φωνή, βιολί, πλήκτρα), Παντελής Στόϊκος (τρομπέτα, καβάλ), Φλώρος Φλωρίδης (πνευστά), Κώστας Παρίσης (κιθάρες), Τάσος Μισυρλής (τσέλο), Μιχάλης Χανιώτης (μπουζούκι) , Florian Micuta (πλήκτρα)

Δισκογραφία

Αγία Νοσταλγία-1992

Στην Ανδρομέδα και στη γη-1995

Της αγάπης γερακάρης-1996

Λάφυρα-1998

Βραχνός προφήτης-2000

Αγρύπνια-2002
Τα ζωντανά-2004

Οι πρώτες ηχογραφήσεις-2005

Η βροχή από κάτω-2006

Διάφανος-2006

Ο Σαμάνος-2008

Ο ελάχιστος εαυτός-2011

Επειδή μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω μόνο ένα τραγούδι από Θανάση...προτίμησα να ανεβάσω ένα αφιέρωμα,αρκετά χρόνια πριν το οποίο ανακάλυψα σήμερα...

εύχομαι να το απολαύσετε!

τις πληροφορίες τις βρήκα εδώ

Για τον Αρχάγγελο της Κρήτης...

που σαν χθες πέταξε για τα ουράνια...

παρακάτω δύο ιδιαίτερα αγαπημένα ακούσματα...

Την καρδιά σου....

Πώς να σωπάσω..

Καλή Κυριακή

γεμάτη όμορφα συναισθήματα...

Παραμυθένιο Σαββατόβραδο

με ένα πανέμορφο παραμύθι από έναν άνθρωπο Ψυχής που σας έχω παρουσιάσει αρκετές φορές,μιας και είναι ο αγαπημένος μου Παραμυθάς!

Εύχομαι να απολαύσετε όλοι τη λύση στο Αίνιγμα της Αγάπης!

Καλό Σαββατοκύριακο

γεμάτο από όμορφα ταξίδια Ψυχής και Ζωής!

Η ζωή είναι μια δυναμική διαδικασία.

Καλωσορίζει όποιον ανταποκρίνεται στην πρόσκληση να γίνει ένα δραστήριο μέλος της.Αυτό που αποκαλούμε μυστικό της ευτυχίας,παύει να είναι μυστικό,εφόσον αποφασίζουμε να ζήσουμε τη ζωή.

Λέο Μπουσκάλια ~ Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο

*και καλό δρόμο σε όσους από μας ταξιδεύουμε σήμερα!!!:))

Ακούω Βλέπω Συλλογίζομαι #1

Με τη σειρά μου θέλησα να υιοθετήσω και εγώ,την πολύ όμορφη και ιδιαίτερη κατά την γνώμη μου στήλη της Ελευθερίας από το Diary Of A Beauty Addict .

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα 'δέσιμο' μεταξύ μουσικής,εικόνας και μαζί κάποιο απόσπασμα που μας εκφράζει...

Ας το δούμε αναλυτικότερα και όπως ακριβώς το σκέφτηκε η Ελευθερία

• ακούω = μουσική δηλαδή ένα τραγούδι που μου άρεσε πολύ τον μήνα που μας πέρασε.

• βλέπω = φωτογραφία δηλαδή μια φωτογραφία  με κάτι που μου άρεσε με οποιοδήποτε θέμα, τοπίο, αντικείμενο, προϊόντα ομορφιάς κτλ, ακόμα και μια φωτογραφία που βρήκα στο διαδίκτυο.
• συλλογίζομαι= αποσπάσματα βιβλίων δηλαδή κάποιο γνωμικό που μου άρεσε καθώς και μερικές γραμμές από κάποιο βιβλίο που τις βρήκα ενδιαφέρουσες. 

Ας κάνω λοιπόν και εγώ την αρχή εδώ...

Ακούω

τον αγαπημένο και κατά τη γνώμη μου μεγάλο ποιητή της εποχής μας Γιάννη Αγγελάκα...

Βλέπω

μια εικόνα που βρήκα στο διαδίκτυο και πιστεύω πως πέρα από το ότι ταιριάζει με το παραπάνω άκουσμα,μας δείχνει και τη σύνθεση της ζωής...

*χαρμολύπη*

Συλλογίζομαι

ένα αγαπημένο απόσπασμα που περιγράφει επακριβώς την έννοια της λέξης αυτής...

Όταν είσαι χαρούμενος, κοίταξε βαθιά μέσα στην καρδιά σου και θα δεις ότι μονάχα εκείνο που σου έχει δώσει λύπη είναι εκείνο που σου δίνει τη χαρά.

Όταν είσαι λυπημένος, κοίταξε ξανά μέσα στην καρδιά σου και θα δεις ότι πραγματικά κλαις για εκείνο που υπήρξε η χαρά σου. 

Τα δύο αυτά είναι αχώριστα. Έρχονται πάντα μαζί, κι όταν το ένα κάθεται μόνο του δίπλα σου στο τραπέζι, θυμήσου, ότι το άλλο κοιμάται στο κρεβάτι σου.

Χαλίλ Γκιμπράν

Τέλος να προσθέσω πως τα ιστολόγια που συμμετέχουν έως τώρα είναι τα εξής:

ΕΚΦΡΑΣΟΥ

Η ζωή είναι ωραία

ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ

Κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή

Ακροβατώντας στις σιωπές της ψυχής...

*Να ενημερώσω πως μπορεί να συμμετέχει όποιος άλλος θελήσει:)

Στη Φυγή

Ένιωσα ένα μούδιασμα στο κορμί,ένα κόμπο στην ψυχή.Ύστερα ένας γερο-κάκτος με πήρε χαμπάρι και μου 'κανε με νόημα να πάω κοντά."Τι θέλεις;"του είπα."Φύγε" μου ψιθύρισε"φύγε μακριά.Δεν ωφελεί να κάνεις κύκλους γύρω από κάτι που δεν σώζεται πια.Φύγε όσο γίνεται μακριά."Πονάω"του απάντησα."Άσε τον πόνο σου να πετάξει στα δάχτυλα του ανέμου,μην τον τυλίγεις κουβάρι.Νομίζεις πως θα βρεις ποτέ την άκρη του έτσι;"
"Κάτι μου σφίγγει το λαιμό.Με πνίγει".
"Αν έχεις καταπιεί χοντρή μπουκιά,σήκωσε ψηλά το κεφάλι σου και προχώρα.Έι εσένα λέω!Κάνε γρήγορα.Δεν έχεις πολύ καιρό.Βραδιάζει..."
"Τι να σκεφτώ.Πες μου,σε παρακαλώ κάτι που θα μου δώσεις δύναμη να προχωρήσω..."
Με κοίταξε λίγο και χαμογέλασε."Όλα αλλάζουν εδώ κάτω!Όλα...δεν υπάρχει νύχτα αξημέρωτη...Φύγε".

Αλκυόνη Παπαδάκη ~ Οι κάργιες

Αφιερωμένο σε κάθε ψυχή που παλεύει να ξεφύγει από ότι της χαλάει την όμορφη γεύση...
...της ζωής...!

καλό μεσημέρι σε όλους

*και επανέρχομαι να συμπληρώσω με λίγους στίχους...

"Μάθε να φτύνεις ότι σου χαλάει τη γεύση..."

Active Member

Καλημέρα στην Ηλιαχτίδα της ψυχής

Παίρνω και βγάζω περίπατο την ψυχή μου
κάθε που αρχίζει να σκληραίνει το χαμόγελο της.
Μου το λέει πεθύμησα τη βροχή,
τον ήλιο πάνω απ’ τα βουνά ή ανάμεσα απ’ τα σύννεφα
και τον αγέρα που γεννιέται αδιάκοπα στα δάση
όλος αρώματα και ουσίες, γάλα και μουσική.
Την οδηγώ σαν ένα ελάφι κάθε που διψά
μπρος στον τρεχούμενο, λαμπρό μαστό της αιωνιότητας,
ανανεώνει το αίμα, φως μέσα της κ’ επιστρέφει
στη ζωή πάλι, μ’ έναν
καινούργιο τόνο αθανασίας στο χαμόγελο της.

Νικηφόρος Βρεττάκος ~ Έξοδος

Μάσκα δεν έχω να γυρνώ

μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά

και της σιωπής τον πλούτο...

άλλωστε οι μάσκες ποτέ δεν μου άρεσαν...

Όπου υπάρχει αγάπη και θέληση...

Ένα άνθρωπος που πιστεύω πως αξίζει τον θαυμασμό όλων μας...!!!

Πηγή έμπνευσης ο συνταξιούχος δάσκαλος Anto­nio La Cava, μας εκπλήσσει ευχάριστα με τον τρόπο που επέλεξε να προωθήσει την φιλαναγνωσία.

Γυρνά από χωριό σε χωριό, στην Ιταλική επαρχία με την μικροσκοπική του κινητή βιβλιοθήκη, με σκοπό να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν αληθινά το διάβασμα.Τα παιδιά τον περιμένουν με μεγάλη χαρά  κάθε εβδομάδα να βρουν κάτι καινούριο και να το διαβάσουν.

Συγχαρητήρια στον Δάσκαλο.  Μακάρι το έργο του να γίνει γνωστό και να διαδοθεί σαν νέα μόδα.Σήμερα το έχουμε πιο πολύ από ποτέ ανάγκη.

πηγή εδώ

Οδεύοντας στο δρόμο της Αγάπης...

Σκέφτηκες ποτέ να δοκιμάσεις αυτόν τον δρόμο...;
Μπορεί φαινομενικά να σου μοιάζει πιο δύσκολος αλλά ουσιαστικά είναι ο πιο λυτρωτικός...!
Οπότε ξανασκέψου το...αν θες!

Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος - αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος - σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται.

  Νίκος Καζαντζάκης

Κοίτα πιο βαθιά...

Μ'αρέσει εκείνος που η ψυχή του είναι πιο βαθιά απ'την πληγή του.

Νίτσε

photo:‎Eirini Goulopoulou