Κάποτε!

Κάποτε τα δεσμά που μας κρατούνε θα σπάσουνε από την εκκωφαντική λέξη της αλήθειας.
Κάποτε οι ρομαντικοί θα είναι περισσότεροι απ τις νιφάδες της μεγαλύτερης χιονόπτωσης του αιώνα
Κάποτε θα μάθει να απαντάει η ψυχή όταν την ψάχνεις ουρλιάζοντας να την έβρεις στο σκοτάδι
Κάποτε θα αποκρυσταλλωθούν τα δάκρυά μας
και οι κοιμισμένες μας φωνές θα ξεπαγώσουν
Κάποτε τα σύννεφα θα χρησιμεύουν μόνο σα βαμβάκι στα μαξιλάρια μας
κι όχι σαν σκηνικό της ήττας του φωτός

Θάνος Ανεστόπουλος

 

Καλησπέρα σε όλη την μπλογκογειτονιά μας!

Χριστός Ανέστη!!!!

Εύχομαι να είστε όλοι καλά και να περάσατε όμορφα τις γιορτινές μέρες του Πάσχα.

Το ότι δεν είμαι συχνά εδώ πια δεν σημαίνει ότι σας ξεχνάω ή πως δεν σας διαβάζω!

Την αγάπη μου σε όλους :))

 

Μαριονέτες στα Σύννεφα !

Ακόμη ένα ξεχωριστό παραμύθι από τον αγαπημένο μου φίλο Αντώνη Δημητρακόπουλου.

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στα συναισθήματα που γέννησε σε μένα προσωπικά,γιατί ως γνωστόν ο καθένας διαβάζει,βλέπει,ακούει και κατανοεί με βάση την δική του σκέψη και ψυχή!

Καλή ανάγνωση σε όσους το διαβάσουν!

Και τις ευχές μου στον Αντώνη να είναι καλοτάξιδο και να συνεχίσει να έχει τέτοιου είδους εμπνεύσεις! 

Μια ευκαιρία για τον Παύλο - ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ BLOGGERS

O Παύλος Σωτηριάδης είναι ένα 17χρονος μαθητής λυκείου, ο οποίος πάσχει από λευχαιμία τύπου Τ.

Παρόλο που ο αδερφός του είναι συμβατός δότης, ο οργανισμός του δεν δέχθηκε την μεταμόσχευση μυελού των οστών, στην οποία έχει υποβληθεί. Για να σωθεί πρέπει να μεταφερθεί στην Αμερική, κάτι που συνεπάγεται υψηλό οικονομικό κόστος, που δεν μπορεί να συγκεντρωθεί από φίλους, συγγενείς και συντοπίτες στα Θερμά Σερρών όπου μένει.

Ο Παύλος αγαπά το μπάσκετ, τους υπολογιστές και τη μουσική. Σε εκείνο όμως που ξεχωρίζει, είναι ότι αγωνίζεται εναντία στη λευχαιμία δυο χρόνια τώρα. Παλεύει γενναία με μια αξιοθαύμαστη υπομονή που δεν έχουν συνήθως άτομα της ηλικίας του. Με δύναμη κι επιμονή. Για να νικήσει, όμως, πρέπει να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο της Αμερικής. 

Ας στηρίξουμε την προσπάθεια του Παύλου και των γονιών του,  στον λογαριασμό:

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: 428/537100-79

ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079

ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-

ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ

ΚΩΔ.SWIFT (BIC): ΕΤΗΝGRAA

Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 

Σουζάνα Κυριακίδου ~ Μητέρα Παύλου

6986789490

πηγή

H 'Καταστροφή' και η Ευγνωμοσύνη ενός Άστεγου !

Βάλσαμο στην ψυχή τα λόγια ενός άστεγου που άκουσα απόψε το βράδυ τυχαία στην τηλεόραση.
Μετά από αρκετά χρόνια μιας ζωής με άφθονο χρήμα,ξενύχτια,ποτά,αλόγιστης σπατάλης και το αίσθημα του κάποιος είμαι ήρθε η χρεοκοπία...καταστροφή ή μήπως τελικά σωτηρία?!!

  Όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος ρωτήθηκε από τη δημοσιογράφο για το πως νιώθει είπε πως δεν πιστεύει στους ανθρώπους παρά μόνο στο Θεό...και όταν ρωτήθηκε αν αναρωτιέται γιατί επιτρέπει ο Θεός να του συμβαίνει όλο αυτό απάντησε πως ήταν πολύ φυσικό και επόμενο για να "σβήσει" κάποιες από τις αμαρτίες του!Για να συνειδητοποιήσει πως δεν ήταν τίποτε περισσότερο από τον κάθε έναν άνθρωπο και για να γίνει ο ίδιος πιο ανθρώπινος και καλύτερος άνθρωπος!

Προσωπικά θαύμασα απεριόριστα αυτόν τον άνθρωπο για το πόσο συνειδητοποιημένος είναι πια,για το πόσο αγωνίζεται κάθε μέρα για να επιβιώσει,για την όρεξη του για ζωή μα περισσότερο από όλα για το ότι όχι απλά δεν παραπονιέται για τη σημερινή του κατάσταση αλλά ζει και χαίρεται την κάθε μία στιγμή που χαμογελάει...όπως κι εκείνη τη μέρα της συνέντευξης...ήταν γι' αυτόν όπως είπε μια μικρή χαρά  το γεγονός ότι βρέθηκε ένας άνθρωπος που του πρόσφερε καφέ,τσιγάρο και παρέα!

Ακροβατώντας στις σιωπές της ψυχής...: Μάρκος Βαμβακάρης ~ Σαν Σήμερα

Ακροβατώντας στις σιωπές της ψυχής...: Μάρκος Βαμβακάρης ~ Σαν Σήμερα: Ρεμπέτης, από τους ακρογωνιαίους λίθους της λαϊκής μουσικής. Γεννήθηκε στις 10 Μαΐου του 1905 στον συνοικισμό Σκαλί της Άνω Χώρας τη...

O μόνος Δρόμος

 Εκείνο που μπορώ να υποστηρίξω το υποστηρίζω: ότι ο μόνος δρόμος, ο οποίος δεν μας οδηγεί σε κανένα λάκκο, σε καμιά λακκούβα, σε κανένα κακό συναπάντημα, είναι ο δρόμος της αγάπης, είναι ο δρόμος της τρυφερότητας, είναι ο δρόμος της κατανόησης, είναι ο δρόμος της υπεράσπισης της διαφορετικότητας του άλλου! Αυτός είναι ο μόνος δρόμος. 
Αν τον ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο δεν κινδυνεύουμε. Ούτε εμείς ούτε οι συνάνθρωποί μας.

Να ‘σαι άνθρωπος δημιουργικός και ευαίσθητος. Και να αγαπάς. Να αγαπάς! Να μπορείς να μετατρέπεις κάθε μέρα την αγάπη σε αγαπημένο. Η φρέζα μου που είναι εκεί φυτεμένη την αγαπάω, την βλέπω κάθε πρωί, καταλαβαίνεις; Ή έναν συγκεκριμένο άνθρωπο… Όλα τα άλλα… Παρέες, ρε, μπορείς να κάνεις παρέες; Φιλία. Έρωτα! Κάντε έρωτα, αγαπηθείτε κάντε τις παρέες σας, σκεφτείτε, αναπτύξτε την κριτική σας σκέψη.

Χρόνης Μίσσιος

Καλό και γεμάτο αγάπη μήνα.

Ένας άλλος πολίτης

Η ζωή του ολόκληρη,ένα ταξίδι σε μια

δίχως όρια πατρίδα δίχως εμπόδια ορέων

και άστρων.Χωρίς γυρισμό.Συνεχίζει

ανιχνεύοντας τις μορφές του φωτός

στα κενά ή στα πράγματα.Της καρδιάς του

τα όρια ταυτίστηκαν με τα όρια των αχτίνων

του ήλιου.Ένας άλλος πολίτης-Οδυσσέας,

που διαμοίρασε παντού την Ιθάκη του.

Το σημείο που ξεκίνησε είναι παντού.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Κοιτάζοντας κατάματα μαθαίνεις την ψυχή!

Μέσα στα μάτια υπάρχει και πνεύμα και ψυχή και σώμα.

Joseph Joubert

Τα μάτια, αυτές οι σιωπηλές γλώσσες της αγάπης.

Μιγκέλ Θερβάντες

Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να μάθεις έναν άνθρωπο.

Πρώτα πρώτα κοιτάζοντας τον στα μάτια...δεν είναι τυχαίο πως ονομάζονται καθρέφτης της ψυχής...γιατί...αν είχαν φωνή θα έλεγαν όλα όσα δεν μπορούν να πουν τα χείλη.

Τα μάτια είναι που φανερώνουν -και σε αυτά μόνο θα σταθώ- τα πάντα...τη θλίψη,τη χαρά,το παράπονο,τον πόνο την αγάπη...

Και άλλα πολλά,άπειρα συναισθήματα..

Το θέμα και η ουσία όμως είναι πάντα μία...

το αν θέλεις πραγματικά να μπεις στη διαδικασία να μάθεις τον άλλον...

Κι αν τελικά μετρήσεις το θέλω σου και δεις ότι αξίζει δεν έχεις παρά

να τον κοιτάξεις κατάματα.

ΜοιράζομαΙ

Η ζωή μόνο όταν τη μοιράζεσαι υπάρχει.

Ο πόνος μόνο όταν τον μοιράζεσαι καταλαγιάζει,μαλακώνει.

Η αγάπη μόνο όταν τη μοιράζεσαι ανθίζει.

Η χαρά μόνο όταν τη μοιράζεσαι σκορπιέται και απλώνει.

Κανένας άνθρωπος μόνος.

Καλή Χρονιά με μια...παιδική ευχή!

 "Τα παιδιά είναι η ένσαρκη ενθύμηση σε όλους μας για το πώς θα πρέπει να είμαστε.
 Όταν λέγει ο Κύριος ότι πρέπει να γίνουμε σαν τα παιδιά, δεν εννοεί την μωρία των παιδιών,
 αλλά την αγαθότητά τους, την καθαρότητά τους, την ακακία τους. 
  Ο κόσμος   των παιδιών,είναι ο κόσμος του Θεού. 
Ένας κόσμος χωρίς μνησικακία, χωρίς έχθρες, χωρίς εμπάθεια, χωρίς φθόνο.
 Ένας κόσμος με απλότητα, με ανεξικακία, με δόσιμο, με ταπείνωση, με αγάπη. …

 Η ζωή των «μεγάλων» απομακρύνεται όλο και πιο πολύ, απ’ αυτό το παιδικό αίσθημα της 
ανεμελιάς.Μίας ανεμελιάς που δεν είναι αναισθησία, αλλά ελευθερία.
Οι πολλές υποχρεώσεις, οι μέριμνες μέσα στις οποίες έχουμε μπλεχτεί σβήνουν την «παιδικότητα»  των  ενηλίκων.
 Καταντούμε «καθώς πρέπει»  εγκλωβισμένοι  σε  «τύπους  ωριμότητος»,θέλουμε  να 
φαινόμαστε σκληροί, σπουδαίοι, πετυχημένοι.

 Στα μάτια των παιδιών όμως και όχι των μεγάλων, βλέπεις  αυτήν  την  σπινθηροβόλα  σιγουριά της ελπίδος. 
Νιώθει κανείς αυτήν  την  ευλογία  των  παιδιών,  στο  άκακο  βλέμμα τους,στα τρυφερά τους χέρια, στο ανυπόκριτο χαμόγελό τους."

Αρχιμανδρίτης Παύλος Παπαδόπουλος

πηγή:http://estavromenos.blogspot.gr/

Εκτός λοιπόν από μια χρονιά γεμάτη υγεία και αγάπη,

εύχομαι να καταφέρουμε όλοι μας να γίνουμε σαν τα παιδιά!

Χρόνια καλά!