Εδώ και μέρες,έρχεται στο μπαλκόνι μου μια καρδερίνα.Κάνει τη βόλτα της στα κάγκελα κι ύστερα κάθεται στο κεφαλόσκαλο και τραγουδά.
Πρέπει να σηκωθώ,να της ρίξω ψίχουλα και να γεμίσω το κουπάκι της νερό.
Τέρμα για σήμερα οι αναμνήσεις.
Η ζωή περιμένει στο κεφαλόσκαλο.Και μου τραγουδά.
Λίγο νερό θέλει στο κουπάκι της.
Και λίγα ψίχουλα.
Αλκυόνη Παπαδάκη ~ Στο ακρογιάλι της ουτοπίας
Πρέπει να σηκωθώ,να της ρίξω ψίχουλα και να γεμίσω το κουπάκι της νερό.
Τέρμα για σήμερα οι αναμνήσεις.
Η ζωή περιμένει στο κεφαλόσκαλο.Και μου τραγουδά.
Λίγο νερό θέλει στο κουπάκι της.
Και λίγα ψίχουλα.
Αλκυόνη Παπαδάκη ~ Στο ακρογιάλι της ουτοπίας
Σήκω λοιπόν,ντύσου με ένα χαμόγελο και συνέχισε τη μέρα σου...και να θυμάσαι να ποτίζεις πάντα τα λουλούδια της ψυχής σου...μόνο τα λουλούδια...τ'αγκάθια άστα να μαραίνονται...
Καλημέρα όλη μέρα
Ε τώρα με εμψύχωσες για τα καλά! Σούπερ! Έφτιαξε και ο καιρός! Καλημέρεεεςςςςςςς!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαιιιιιιιι :)))))
Διαγραφήκαλησπέρες λουλουδάτες και γεμάτες φως!
Εχει δικαιο η Παπαδακη.. Ειναι ομως τοσο ευκολο ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαράκι μου σίγουρα δεν είναι πάντα εύκολο,αλλά πρέπει να προσπαθούμε να προχωράμε αν θέλουμε να ζούμε πραγματικά την κάθε στιγμή της ζωής μας όμορφα και γεμάτα:)
Διαγραφήτην καλησπέρα μου!