Πιστεύετε στα θαύματα;

ρώτησε το φεγγάρι στο μπαλκόνι μου
σκορπίζοντας ανταύγειες τα μεσάνυχτα.

ψιθύρισε η γαρδένια στο περβάζι μου
με το λευκό της άρωμα

απόρησε μες στις πευκοβελόνες το σπουργίτι
ραμφίζοντας τα ψίχουλα του ανέμου

εγώ κι εσείς
και όλα όσα βλέπετε είναι θαύματα
τους χαμογέλασε δειλά η άνοιξη τριγύρω
και θαύματα όσα ποτέ σας δε θα δείτε

με θαύματα γεννιέται και πεθαίνει ο κόσμος
με θαύματα που κρύβονται μέσα στο φως
πριν απ'το φως
πέρα απ'το φως.

            

                                 Τόλης Νικηφόρου