Περπάτα...

Το οπισθόφυλλο κοιτάς απ' το βιβλίο , συλλογιέσαι των σελίδων τα γραμμένα

μα ! το αδιάβαστο είναι δίπλα  αναμένει, της ζωής σου τ'απομείναντα κρυμμένα

σημαδεύεις το τακούνι στο παπούτσι με την καύτρα του τσιγάρου  πατημένη

στην επόμενη στροφή σταματημένος το πακέτο να τ' ανοίξεις περιμένει

τελευταία ρουφηξιά απ'το ποτήρι που ξεδίψασε της λύπης σου τη κάψα

μα!το μπρούσκο που'χεις θάψει στο κελάρι θα ζητάει απ'τη χαρά μίαν ανάσα

κι ας σκοτείνιασε ξανά χωρίς φεγγάρι και τα βλέφαρα στα μάτια σου κολλήσαν  

με το χάραμα θ'ανοίξουνε και πάλι να κοιτάξουν τα μικρά που σου χαρίσαν    

το κεφάλι χαμηλά μην το σηκώνεις μα τα μάτια να κοιτούν πάντα στο δρόμο

να θυμάσαι να ακούς και να λυπάσαι της ζωής και του ονείρου σου τον πόνο

κι αν σου δώσουν ουρανό για να πετάξεις τα σημάδια της αγάπης μόνο κράτα

έχεις δύναμη  φωτιά που σε τυλίγει φύλαξε τα στη ψυχή σου και περπάτα

   Οδυσσέας Διαβατάρης

    (φυλαχτό-2014)  

Νέο υπέροχο άκουσμα ψυχής από τον αγαπημένο Νικόλα

 

*Τα πνευματικά δικαιώματα του ποιήματος ανήκουν στον δημιουργό...

απαγορεύεται η αντιγραφή και η αναδημοσίευση*