Να θυμάσαι πως....
Τίποτε δεν είναι στάνταρ και δεδομένο.
Από όσα βλέπεις,ακούς ή διαβάζεις πάντα να αφήνεις μέσα σου ένα κομμάτι ελεύθερο για τη δική σου γνώμη και τα δικά σου πιστεύω.
Γιατί η ελευθερία της ψυχής και της σκέψης μας είναι το παν.

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Το νιονιό...

Το μυαλό δεν είναι βιβλίο, δεν είναι τακτοποιημένο αρχείο, δεν είναι σύστημα θυρίδων όπου φυλάμε
 τα τιμαλφή του παρελθόντος μας χρόνου. 
Δεν έχει καμιά τάξη. 
Απεναντίας, λειτουργεί διά της αταξίας, με θυμικές καταιγίδες, με συνειρμικές αλυσίδες όπου συνείρονται τα έγκατα του εγώ,με τρικυμίες εν κρανίω και με ναυαγοσωστικές σκέψεις.
Το πλαγκτόν του είναι γαλαξιοειδές – γάλα χυμένο στους ουρανούς της συνείδησης. Λέμε πολύ συχνά:αφήστε με να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη, να συγκεντρωθώ, να μαζέψω τα μυαλά μου. 
Πράγματι τα μυαλά είναι χυμένα – μόνο έτσι λειτουργούν και αποδίδουν.
 Αν υπήρχε – ευτυχώς που δεν υπάρχει – τρόπος να παραστήσουμε την εσωτερικότητα του νου,
 ασφαλώς θα βλέπαμε ένα εγχυματώδες τερατούργημα όπου ο χρόνος θα κρατούσε το ρόλο του ζωτικού κενού και η μνήμη τη θέση μιας σπειροειδούς έλικας με άπειρους κλώνους. Μήπως είναι τυχαίες οι κρίσεις ιλίγγου που παθαίνουμε κάθε τόσο περνώντας από το ένα στο άλλο, από τα βάθη στην επιφάνεια;
Οπότε πώς εξηγείται η τόση καθαρότητα μιας σκέψης; 
Το συγκεκριμένο που αναδύεται από αυτή την αρχέγονη θολούρα; Δεν εξηγείται – απλώς συμβαίνει. 
Ό,τι είναι γόνιμο και θαυμαστό στη ζωή βγαίνει μέσα από ευεργετικά πολτοειδή και μαγματοειδή ρεύματα. 
Ο νους δεν ταυτίζεται με το χάος του, ζωογονείται από αυτό όπως το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της μάνας του.

Οι λατίνοι έλεγαν ότι γεννιόμαστε μέσα στα ούρα και στα σκατά. 
Όσοι είδαν νεογέννητο το ξέρουν.
 Παρόμοια είναι και η γέννηση των σκέψεων, γι” αυτό καταγινόμαστε να τις απαλλάξουμε από τις γλίνες που τις έθρεψαν.

Το νιονιό / Κωστής Παπαγιώργης

10 σχόλια:

  1. Μου βάζεις δύσκολα και υποφέρω. Το δικό μου το μυαλό να δεις πόσο χαμένο είναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένας χάος μέσα στο κεφάλι μας! :-P
    Καλημέρα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που το περιγράφεις....τα λόγια που χρησιμοποιείς..."Απεναντίας, λειτουργεί διά της αταξίας, με θυμικές καταιγίδες, με συνειρμικές αλυσίδες όπου συνείρονται τα έγκατα του εγώ,με τρικυμίες εν κρανίω και με ναυαγοσωστικές σκέψεις."
    Και ερωτώ: "Αφού έτσι λειτουργεί καλύτερα (αποδεδειγμένα) γιατί εμείς προσπαθούμε να το βάλουμε σε μια σειρά;;;;;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ίσως γιατί δεν αντέχουμε κάποιες στιγμές αυτή την "αταξία"ή ίσως πάλι να φταίει η μανία μας να μπορούμε να τακτοποιούμε τα πάντα???πραγματικά δεν ξέρω Ωραιοζήλη μου...δύσκολο πάντως να ζεις με το χάος...για άλλη μια φορά καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα που είναι "ησύχασε ν'ακούσεις...τις σιωπές της ψυχής!"

      πολλές οι ερωτοαπαντήσεις πραγματικά!

      καλή εβδομάδα να έχεις:)

      Διαγραφή
  4. κάπου-κάπου χρειάζεται restat κι ανασυγκρότηση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. συμφωνω με τον μορφεα..
    οσο και αν υποστηριζω πως το δικο μου, μυαλο ειναι χυμενο παντου.. και δεν μαζευεται με τιποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και εγώ συμφωνώ Σειρινούλα,αρκεί να καταφέρνουμε να τα πετύχουμε!:)

      Διαγραφή

Γράφουμε ελληνικά :)