με τα δικά σου άρμενα.
Κι αν έχεις χάσει όλα τα πρωινά της ζωής σου,
όλες τις ανατολές,δεν είναι και προς θάνατον.
Έχει και κάτι απογεύματα η ζωή!
Κάτι δειλινά!
Να σου λιγώνεται η ψυχή!
Αλκυόνη Παπαδάκη ~ Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή
Related Posts : Βιβλιοαποσπάσματα,
Ζωή
Αυτά τα απογεύματα περιμένω και γω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί γλυκό
Αφού τα περιμένεις να είσαι σίγουρη πως θα ΄ρθουν!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά Αριάδνη μου:)
Αυτή η Αλκυόνη είναι σκέτη ζωγράφος του λόγου! Φιλιά Άμυ μου γλυκιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά!είναι πολλές οι στιγμές που ζωγραφίζει γράφοντας...!
ΔιαγραφήΠολλά γλυκά φιλιά Πετροκόριτσο μου!!!!
Αχ αυτα τα απογευματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσο μου λειπουν οι νεανικες στιγμες που καθομασταν στην βεραντα του σπιτιου και αγναντευαμε την απεραντη θάλασσα διαβάζοντας τα μαθηματα μας...
Μαράκι μου καλό κράτα τις όμορφες αναμνήσεις σου και προσπάθησε να κάνεις στόχο αυτή την ομορφιά...για την κάθε σου μέρα...!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά:)