ανάφερε πρόσφατα σε μια από τις πιο δραματικές και μακροπρόθεσμες μελέτες του,που έκανε πάνω σε ορφανά παιδιά,
ότι η μόνη σωτηρία ήταν η ανθρώπινη αγάπη κι η φροντίδα.
Μια ομάδα δώδεκα παιδιών έμεναν μόνιμα σε ορφανοτροφείο.Άλλη μια ομάδα από δώδεκα πάλι παιδιά μεταφέρονταν καθημερινά και τα φρόντιζαν κάποιοι ενήλικες,ακόμη και ένα καθυστερημένο διανοητικά κορίτσι,σ'ένα άλλο κοντινό ίδρυμα.
Ο Σκήηλς ύστερα από είκοσι χρόνια μελέτης ανακάλυψε ότι τα παιδιά της πρώτης ομάδας που έμεναν μόνιμα στο ορφανοτροφείο,χωρίς προσωπική αγάπη,είχαν τώρα,είτε πεθάνει,είτε βρίσκονταν σε ιδρύματα για διανοητικά καθυστερημένα άτομα,ή σε ψυχιατρικές κλινικές.Από τα άλλα παιδιά,της δεύτερης ομάδας,που δέχονταν αγάπη και φροντίδα,όλα ήταν ύστερα από είκοσι χρόνια,φυσιολογικά ανεξάρτητα άτομα,πολλά είχαν τελειώσει τη μέση εκπαίδευση κι όλα είχαν κάνει ευτυχισμένους γάμους,μ'ένα μόνο διαζύγιο.Οι ανακαλύψεις του έμειναν κλασικές στη σχετική βιβλιογραφία.Κι η στατιστική του αυτή ήταν πραγματικά εκπληκτική!
Η αγάπη είναι ένας καθρέφτης.Όταν αγαπάς κάποιον γίνεσαι ο καθρέφτης του κι αυτός ο δικός σου...Κι αντικαθρεφτίζοντας
την αγάπη ο ένας του άλλου βλέπεις το άπειρο.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Λέο Μπουσκάλια "Η αγάπη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράφουμε ελληνικά :)